ÛZE GAZETTE 2016-2017 nummer 1 – vorige activiteiten

Ignace, Mieke, Marcella, Anna, Vivian en Patrick gingen als toerist naar Feest in het Park, terwijl Paul en Noella zich hadden ingeschreven om te helpen. Zoals elk jaar konden we een stukje wereldcultuur meemaken in het Minnewaterpark.  Zoals elk jaar hebben we ons goed geamuseerd.

Patrick

Aanwezigen waren Syvrine Boddin, Sarah Peene, Benedicte en Angelino.

Wij hebben vooral uitgelegd de werking van Ûze plekke . Zeker in de schijnwerpers gezet dat we GEEN onderscheid maken tussen de mensen. Bij uze plekke is iedereen vrijwilliger. Dat je kans van slagen in het leven groter is als je er niet alleen voor staat.

Wij helpen onze leden waar mogelijk maar we zijn geen hulpverleners. Wat we hoog in het vaandel dragen is ons tandem werk. Zo dat ieder persoon gesteund wordt in zijn of haar weg naar een glimlach.

Dat we nog een hele weg af te leggen hebben maar dat we goed bezig zijn. Zo konden we dit bemerken op ons eerste gezamenlijke denkdag. Die is fantastisch verlopen en er kwam heel wat nieuwe werkpunten voor het nieuwe werkjaar .

De vraag van Sarah hoe onze voeling is met jongeren.

Daar moesten we negatief op antwoorden gezien we in uze plekke weinig jongeren hebben. We hebben toen wel onze ervaring over de vormelingen van St-Michiels verteld. Over het spel dat we met hen doorlopen hebben en de powerpoint.    W e hebben dan ook veel positieve reacties gekregen. Dat we getuigenissen brengen naar scholen. Zo hebben we nu gebruik gemaakt om leerlingen te betrekken in ûze plekke. De vraag van ons hoe en op welke manier we jongeren kunnen aantrekken. Als we via warme steden de jongeren zouden kunnen bereiken. Misschien gaat er langs deze weg een deur open naar jongeren toe. Het gaat hier niet enkel naar jongeren maar ook vluchtelingen en kinderen die hier verblijven. Die we graag zouden bereiken.

Toch zijn wij van oordeel dat we waarschijnlijk niet het volledig project gaan mee gaan. We hebben nog steeds het gevoel dat wij als uze plekke niet thuis horen bij de doelgroep die zij voor ogen hebben. We zien wel wat volgt.

Op dinsdag 5 juli 2016 om 9.30 u komen we terug samen met Syvrine om die clusters te maken.

Angelino

Op 9 juli reisden we met uze plekke terug in de tijd.
Waar konden we dat beter doen dan in het openluchtmuseum in Bokrijk?
Even voor acht uur kwam onze autocar de legeweg in gereden. Iedereen stond vol ongeduld te wachten met zijn rugzak met lunchpakket voor s’ middags en gehuld in het t’shirt waarop ons gekende logo staat. We leken wel een familie, enfin leken? Eigenlijk zijn we na jaren reeds een hechte vriendengroep geworden.
Stipt om acht uur zijn we vertrokken voor een busreis van drie uur.
Drie uur? Je zou denken dat onderweg de verveling kan toeslaan maar dat is buiten onze Patrick gerekend, die ons een leuke opdracht mee gaf. Het was hem opgevallen dat er in het Vlaamse land reeds heel wat van die windturbines staan en hij wilde weten hoeveel precies.
Rond tien uur zijn we aangekomen. Om een eerste hongertje te stillen werden we verwend met een drankje en sandwiches even buiten het domein.
Dan zijn we in kleine groepjes naar het dorpje en de verschillende boerderijen uit het “Vlaanderen van vorige eeuwen” gewandeld. Het schooltje, de kerk, de herberg en ook de boerderijen, alles ademde nostalgie.
Er was ook mogelijkheid om een fotograaf in een retro fotostudio te bezoeken en daar een foto te laten maken in de kledij en het decor van toen.
We zijn in het openluchtmuseum als het ware naar vorige eeuwen terug gekatapulteerd. Auto’s reden er toen niet, men verplaatste zich met paard en kar, per fiets of te voet.
De pastoor heeft er in de nabije dorpskerk zijn preek gegeven vanop de preekstoel en de meester van de lagere school deed zijn uiterste best om zijn leerlingen iets bij te brengen wat niet zo gemakkelijk bleek.De leerlingen van nu zijn niet meer de leerlingen van toen. Die zijn nu veel mondiger en daar had meester niet erg meegerekend, want er was enige zenuwachtigheid te merken bij hem.
Om vijf uur zijn we samen gekomen aan herberg St Gumarus. We mochten er aanschuiven aan tafel voor een lekkere maaltijd en de hongerige magen vonden dat de frietjes met jawel vlaamse stoverij heel welkom waren.
Na een prachtige, zonovergoten zaterdag zijn we terug huiswaarts vertrokken.

          Het was een onvergetelijke  dag zoveel eeuwen terug.

Annie

Op vrijdag vijf Augustus in de namiddag was het opnieuw verzamelen geblazen.

De plaats van afspraak was zoals steeds ons lokaal in de Legeweg. We reden met zo’n vijftigtal leden naar de show Amaluna. De nieuwste show van cirque du soleil die zijn tenten had opgeslagen aan de achterkant van het station in Knokke.

We waren ruim op tijd daar, de show begon pas om halfvijf. Maar zoals het tegenwoordig gebruikelijk is door de vele aanslagen en de terreurdreiging werden alle handtassen en rugzakken gecontroleerd op explosieven of ander mogelijk wapenbezit. De  strenge veiligheidsmensen deden dat heel nauwkeurig, dat nam enige tijd in beslag.

Het terrein aan de achterkant van het station stond vol met witte tenten, vele kleine en een grote.De grote witte was de circustent waarin de show plaats vond.

Om kwart na vier gingen de deuren open en konden we onze plaatsen innemen. De grootte en hoogte van de tent, maar dan binnenin gezien was indrukwekkend.

De show zelf was prachtig en af en toe ook adembenemend. De geoefende artiesten haalden bij momenten halsbrekende toeren uit. Achteraf hoorde je bij vele toeschouwers de bedenking, hoeveel en hoe vaak zou men daarvoor getraind hebben?

Dankbaar dat we dit spektakel mochten meemaken, reden we terug huiswaarts waar we nog konden nagenieten van spectaculaire acrobatie.

Annie Vanthournout

Op 6 augustus werden onze gezinnen Angelino en Brenda, Pascal en Sandra, en Wim en Nancy en de kinderen uitgenodigd op summer taste door Kurt en Stuart die uze plekke sponsorde met ouders op de planken . Ook Louis en Viviane waren van de partij. Geert en Louis waren de chauffeurs van dienst. We werden heel hartelijk ontvangen door Kurt en Stuart. Er was heel wat te beleven op summer taste er waren 2 groepen die optraden vagabundos en radio negra en een heuse vuurshow. Voor de kindjes waren er springkastelen en een schmink stand. We werden ook getrakteerd door Kurt en Stuart op heel wat bonnetjes voor  drank en lekker eten dat Louis met veel enthousiasme opdiende . We hebben allemaal een super leuke en gezellige avond gehad en we hebben er allemaal heel erg van genoten.